โป๊ยเซียน ( Pa Hsien )

         เซียน ในภาษาจีน มีความหมายรวม คนแก่แล้วไม่ตาย หรือ ผู้ที่ฝึกตนจนไม่รับประทานอาหารก็ไม่ตายว่าเป็นเซียน  และตามประเพณีจีนยกย่องคนที่ตายไปแล้วว่าเป็นเซียน

       โป๊ยเซียน ตามคติความเชื่อของจีน โป๊ยเซียนเกิดจากลัทธิเต๋า และเซียนส่วนมากก็มาจากบุคคลในประวัติศาสตร์จีน บางคนเป็นปราชญ์ รัฐบุรุษ แพทย์ นักดนตรี และกวี

        ตามประเพณีจีนเมื่อถึงเทศกาลไหว้พระจันทร์ ก็จะต้องมีรูปโป๊ยเซียนมาบูชาด้วย เพราะถือว่าเป็นผู้อำนวยลาภให้แก่คนที่กราบไหว้ นับว่าโป๊ยเซียนเป็นของมงคล จึงมีผู้จัดทำรูปภาพ รูปปั้นไว้บูชาประจำบ้าน ประจำศาลสืบต่อมา

โป๊ยเซียน ( Pa Hsien )  เซียน 8  ท่าน มีลำดับดังนี้

      1. ทิก๋วยลี้ หรือลีเทียะกวย  (Li T'ieh Kuai )
      2. ฮั่นจงหลี  (Han Chung-Li )
      3. ลือท่งปิน ( Lu Tung Pin )
      4. เจียงกั๋วเล้า ( Chang Kuo Lao )
      5. น่าไชหัว (Lan Ts'ai-ho )
      6. ฮ่อเซียนโกว ( Ho Hsien-Ku )
      7. ฮั่นเซียงจื๊อ  ( Han Hsiang-tzu )
      8.  เชาก๊กกู๋ ( Tsao Kuo Chiu )